بی‌تاب و بی‌صبر و قرارم در فراقت            یـابن الحـسن ابـر بـهـارم در فـراقـت

در سیـنـه آتش دارم و در دیده بـاران            این است حال و روزگـارم در فراقت

یک عمر در دل بودی و از دیده پنهان            هم با منی، هم غـصه دارم از فراقت

هر صبح و شب در خلوت خود روضه دارم            شد روضـه‌ها دار و نـدارم در فراقت

یـاد سـه‌سـالـه دخـتـری که گـفت: بابا            رفتی و من چـشم‌انـتـظارم در فـراقت

بابا مـنی که دسـت تو زیـر سـرم بود            بر خـاک‌ها سـر می‌گـذارم در فراقت

می‌سـازد عـمـه با من و با مـشکـلاتم            می‌سـوزد عـمـه در کـنارم در فراقت

امشب بـیا با خود ببر جـامـانده‌ات را            بـابـا دگـر طـاقـت نــدارم در فـراقـت